چه سنی برای شروع موسیقی کودکان مناسب است؟
سن ایدهآل برای آموزش موسیقی به کودکان ۳ سالگی است.
کودکان میتوانند از سن ۲ سالگی با مفاهیم سادهی موسیقی آشنا شوند.
در سن ۳ تا ۵ سالگی، کودک میتواند نواختن یک ساز اولیه را شروع کند.
پس از پشت سر گذاشتن ۵ سالگی، کودک میتواند نوازندگی را به طور جدی و حرفهای فرا بگیرد.
یکی از دقدقه های والدین، انتخاب ساز مناسب و روش آموزش برای کودکان است.
عموما کودکان زیر ۷ سال پیش از انتخاب ساز تخصصی در کلاس های آموزش کودک که با عنوان موسیقی ارف شناخته شده اند شرکت می کنند و سپس با گذراندن این کلاس ها و آشنایی با مبانی ابتدایی موسیقی، به انتخاب ساز مورد نظر می پردازند.
کلاس های موسیقی کودک (ارف) شامل آموزش بلز و فلوت ریکوردر است که کودکان با اسم نت ها و صدای آن ها آشنا می شوند و همچنین ریتم که مهمترین مشخصه موسیقی است فرا می گیرد.
از آنجایی که ریتم در موسیقی بسیار مورد اهمیت است، بسیاری آموزش سازهای کوبه ای را در ابتدا برای کودکان پیشنهاد می کنند تا پیش از درگیر شدن با نت ها و فواصل و صداهای مختلف، کودکان بتوانند فقط از طریق ریتم نواختن و آشنایی با الگوهای ریتمیک در موسیقی به فراگیری و اجرای موسیقی بپردازند و سپس به سازهای ملودیک روی بیاورند.
نکاتی برای مربیان موسیقی کودک
اگر قصد آموزش موسیقی به کودکان را دارید، توصیه میکنیم این کار را با انرژی و حس مثبت انجام دهید تا بتوانید بهترین نتیجه را دریافت کنید.
کودکان میتوانند حس درونی شما را دریابند و ناخودآگاه، به شما و کلاس درستان علاقمند شده و با انگیزهی بیشتری درسها را دنبال کنند.
فراموش نکنیم که این اتفاق میتواند در جهت منفی رخ دهد اگر معلم موسیقی به کلاس، موسیقی و هنرجویش مشتاق نباشد.
از کودکان و نوجوانان بخواهید تا در مورد موسیقی، نوازنده و خوانندگان مورد علاقهشان با شما صحبت کنند.
سپس آموزش را با یکی از همان آهنگها شروع کنید.
با این روش علاقمندی و تلاش کودک به آموختن هرچه سریعتر و بهتر درسهای کلاستان را تضمین کردهاید.
در کلاس درستان فعالیتها متنوعی را همراه با کودکان انجام دهید.
کودکان روشهای یادگیری متفاوتی دارند. اما قطعا یادگیری در کلاسی که در آن فعالیت فیزیکی وجود دارد و کودک میتواند در کلاس حرکت کند، جای نشستن خود را تغییر دهد و یا با همکلاسیهایش بازی کند بیشتر خواهد بود.
میتوانید از آنها بخواهید همراه با یک ریتم دست بزنند و یا با گوش کردن به یک قطعه آن را بخوانند و سعی کنند آن را با ساز بنوازند.
تمرکز بر روی یک موضوع و یا یک روش خاص در آموزش موسیقی، باعث ایجاد خستگی در کودک میشود.
به کار بردن روشی که فعالیتهای متنوعی در آن در نظر گرفته شده است، در جلوگیری از خستگی و بیانگیزگی کودک موثر است.
خوشبختانه ابزار و نرمافزارهای متنوعی در اطراف ما وجود دارند که میتوان از آنها برای آموزش و تمرین نوازندگی، ریتم، آهنگسازی و خوانندگی استفاده کرد.
هنرجویان را تشویق کنید تا با هم در ارتباط قرار بگیرند و با هم برنامهی تمرین گروهی داشته باشند.
با این کارعلاوه بر آموزش کار گروهی و مسوولیت پذیری، انگیزهی بیشتر برای تمرین و نواختن بدون ایراد یک قطعه را به ایشان میدهید.
در نظر بگیرید که اجرای گروهی موسیقی، مهارت نوازندگی افراد را در مسیر رشد و برطرف کردن ایرادها قرار میدهد.
کودکان نیازمند دیده شدن هستند. این فرصت را به آنها بدهید.
باید به خاطر داشته باشیم هرکدام از هنرجویان ما سطح مهارتهای متفاوتی را دارند.
بنابراین تمرینها و نحوهی ارائهی مطالب باید به اندازهای انعطاف و تنوع داشته باشند که بتوانید آنها را متناسب با مهارتهای هر فرد ارائه نمایید.
پیشنهاد میکنیم در کلاستان ایستگاههایی را داشته باشید که کودکان بتوانند با گردش بین این ایستگاهها، فعالیتهای مختلفی را انجام دهند.
این یکی از تکنیکهای ارائهی آموزش برای افراد با مهارتهای مختلف است.
ارائهی تمرینهای خلاقانه به هنرجویان ایدهی موثری است.
به هنرجو تمرینهایی بدهید که پاسخ غلط نداشته باشن. مثل ساختن یک ملودی به سبک خودشون.
در نظر گرفتن چنین زمانی برای آموزش به کودکان بسیار مفیده چون موسیقی به همون اندازه که مباحث تئوری رو در بر میگیره نیاز به کارها و تمرینهای عملی داره.